Dva polariteta kroz ljudski život jesu zdravlje i bolest. Kao dio svakodnevice, kao „crno i bijelo“, “ljubav i mržnja“, ne bi osvjestili jedno da nemamo ono drugo.
Od davnih vremena do danas čovjek je tražio rješenje da prevaziđe bolest. Ljudska vrsta je dio Univerzuma zajedno sa biljnim i životinjskim carstvom, mineralima, prirodnim pojavama, tijelima i silama čineći dio energetskog polja planete Zemlje svojom pojedinačnom odnosno zajedničkom „vibracijom“.
Prvu pomoć smo dobili od biljaka, te su se tako razvijali pristupi počevši od tradicionalne kineske medicine koja je osnov filozofije holističkog pristupa do zvanične alopatske medicine. Svjetska zdravstvena organizacija u posljednjih par godina uvodi pojam komplementarna medicina, to su sve holističke, prirodne metode liječenja (fitoterapija,ayurveda,homeopatija,aromaterapija i dr.). Kada bismo preveli riječ „komplementarna“ dobijemo riječ „odgovarajuća“.
“Odgovarajuće“ ne može biti isto za sve zato se vraćam pojmu holistički, individualni pristup kroz duhovno-emotivno-fizičke elemente čovjeka.
Naučnici govore o PNEI (psiho-neuro-endokrino-imunološkoj) osovini dokazujući da je uzrok neravnoteže u mislima koje utiču na fizičko tijelo, koje vraća informaciju mozgu i tako zatvramo krug disbalansa koji vodi u bolest. Da ne bi došlo do bolesti priroda se potrudila da održavamo balans upotrebom zdrave hrane, čistih vode i vazduha, kroz umjerenost u fizičkoj aktivnosti i odmoru u skladu sa našom izvornom konstitucijom i energijom. Ostvarićemo navedno kroz dva bioritma: spavanja i hranjenja.
Naučnici Jeffrey C. Hall, Michael Rosbash and Michael W. Young su dobili Nobelovu nagradu za medicinu 2017. godine otkrivši važnost biloškog sata u pogledu ritma dan-noć , prilagođavanju krvnog pritska i temperature, te potreba za hranom i snom.
Organizacija ljudskog organizma je jednako važna individulanom pristupu, jer “brigade…brigade” ćelija su dio cjeline kojoj daju energiju svojim ćelijskim disanjem stvaranjem ATP bez kog nemate sposobnost uraditi nijednu kognitivnu i/ili fizičku radnju tj. pokret. Potrebne aktivne supstance su agensi ćelijskog nivoa djelovanja kako bi se ugradile u procese i mehanizme održavanja homeostaze organizma kao anatomsko-fiziološke cjeline(ćelija-tkivo-organ-organski sistem-organizam).
Na osnovu gore navedenog nešto više o komplementarnim metodama koje se praktikuju u “Tussilago” centru za komplementarnu medicinu:
- Homeopatija
- Bachove kapi
- Schuesslerove (tkivne) soli
- Fitoterapija (čajne mješavine)
Homeopatija
Homeopatija je jedna od metoda komplementarne medicine koja se zaniva na činjenici “Slično se sličnim liječi” – “Similia similibus curentur”. Osnove ove metode postavio je njemački ljekar Samjuel Haneman (1755 – 1844. godine). Ova zapadno-evropska metoda sa kraja XIX i početka XX vijeka se razvila u tri pravca: akutnu ili kliničku, konstitucijsku ili klasičnu i metodu osjeta. Homeopatski pregled se zasniva na holističkom pristupu klijentu kroz um, emociju i fizičko tijelo. Razgovor sa klijentom traje 1-2h što zavisi od metode. Homeopatski lijekovi se nazivaju remedije, mogu biti biljnog, životnijskog i mineralnog porijekla.Izrađuju se razrjeđivanjem uz potenciranje u omjerima 1:10(X),1:100(C),1:1000(M). Poštujući osnovni princip npr. Allium cepa(crveni luk) se preporučuje kod curenja nosa,očiju koje peku i suze što je slika prehlade ili nekih oblika alergije, Apis (pčelinji otrov) se koristi kod otoka, ujeda insekata, a Arsenicum album kod stomačnih tegoba praćenih dijarejom. Na osnovu navedenog može se zaključiti da homeopatske remedije tretiraju simptome koje izaziva ta remedija kada bi došli sa njom u kontakt u svakodnevnom životu. Uz pravilo da je doza homeopatske remedije nosilac energije koja vraća organizmu mogućnost da prevlada te iste simptome. Na taj način vitalna sila vraća u ravnotežu um, emociju i fizičko tijelo. Ne može se tačno tvrditi koje bolesti homeopatija liječi. Važno je reći da je ključni postulat “homepatija liječi čovjeka, a ne bolest”. Kroz energiju, konstituciju i karakter individue dođe se do pravilnih uzroka bolesti, koja je jedinstvena i pripada pojedincu. Na osnovu toga se sagleda dalji tok homeopatskog tretmana čiji je cilj ukloniti bolest koja je nastajala godinama – “sloj po sloj”. Spektar bolesti koje liječi homeopatija je širok, raznovrsan i komleksan. Homeopatijom se liječe, bez izuzetka, ljudi svih uzrasta od novorođenčeta do starih lica.
Bachove kapi
Edward Bach (1886 – 1936. godine) je engleski ljekar, bakteriolog, patolog i homeopata. Vremenom je potpuno napustio ljekarski posao i krenuo u potragu za lijekovima u prirodi. Pred kraj života useljava u Mount Vernon, današnji Bachov centar. Postavio je sistem liječenja Bachove cvjetne esencije. One tretiraju sva ljudska stanja i emocije. Sistem je jednostavan, prirodan i bez kontraindikacija sa hranom, lijekovima i uzrastom. Postoji 38 cvjetnih esencija plus kapi za krizne situacije (Rescue Remedy).
Schuesslerove (tkivne) soli
Wilhelm Heinrich Schűßler (1821 -1898. godine) je homeopata, koji je najviše istraživao biohemiju minerala, te kroz svoja proučavanja došao do uvjerenja da su sve bolesti izlječive uz pravilnu upotrebu minerala. Njegova tri osnovna principa metode liječenja su: najmanja živa jedinica je ćelija, suština bolesti je u promjenjenoj ćeliji, čovjek može ostati zdrav ako u tijelu ima prisutne neophodne minerale u pravoj količini. Nedostatak minerala se određuje analizom lica. Kada se zalihe minerala isprazne na pola,pojavljuje se znak na licu koji odgovara nedostatku minerala. Postoji 12 osnovnih i 21 dopunska so. Na tržištu EU se nalaze u obliku tableta koje se tope pod jezikom ili se rastvaraju u vodi, rastvor iznad taloga se pije u gutljajima sa zadrškom u ustima,čime je obezbjeđena pravilna resorpcija do ćelije.
Fitoterapija
Čajne mješavine su po recepturi koja je nastala iskustvom i sagledavanjem naučnih dokaza djelovanja aktivnih principa biljaka. U projektu postoji dvanaest originalnih čajnih mješavina koje daju podršku različitim organski sistemima ljudskog tijela.
“Bolest je isključivo korektivne prirode;nije pokoriva,ni okrutna,već sredstvo kojim nam naše Duše ukazuju na greške koje pravimo,kako bismo bili spriječeni da nastavimo sa time i sebi nanesemo još veću štetu.Vraćaju nas na stazu Istine i Svjetlosti sa koje nikada nije ni trebalo da skrenemo.” Edward Bach
(Gradski Magazin)
